جعفر ابراهیمی (شاهد) در گفتگو با خبرنگار مهر با اعلام این مطلب گفت: قیصر امین پور از جمله شاعران نوپرداز ایران بود که در قالب های مختلف به سرودن شعر پرداخت. وی علاوه بر سرودن اشعار نیمایی، در قوالب رباعی و غزل نیز نگاه تازه ای به شعر داشت و درعین حال که برای نوجوانان شعر می سرود، تاثیر و ردپای شعری اش در مخاطب بزرگسال نیز به خوبی مشهود بود. شعر او همه فهم بود و تمام طیف ها را دربرمی گرفت.
وی افزود: شعر قیصر سهل و ممتنع بود؛ به این معنی که واژه هایش ناب و درعین موجز و تامل برانگیز بود. او به شعر خود بسیار اعتقاد داشت و همان طور که شعر می گفت همان طور هم زندگی می کرد. وی در زمره شاعرانی بود که از ابتدای سرودن شعر تا زمانی که به رحمت ایزدی پیوست، اشعارش همواره روندی منطقی و مطلوب را طی کرد.
این نویسنده و شاعر اضافه کرد: معصومیت کودکانه، دیگر مولفه شعر قیصر طی این سال ها بود. به طور کلی نگاه و فضای شعری اش بزرگسالانه بود اما همان تعداد اشعاری هم که در حیطه مخاطب نوجوان سروده، قابل قبول است. البته شعر او در حوزه بزرگسال تاثیرگذارتر به نظر می رسد.
ابراهیمی یادآور شد: علاوه بر اینها نوعی صداقت لحن هم در اشعار امین پور به چشم می خورد؛ صداقتی که با خصوصیت ذاتی خونگرمی - که ویژگی مردم جنوب است - پیوندی عمیق داشت. تمام اشعار او شاخصه ماندگاری را دارند و از میان آنها می توان به اشعاری چون "می خواستم شعری برای جنگ بگویم، دیدم قلم زبان دلم نیست" و یا شعر "مثل چشمه، مثل رود" اشاره کرد که در کارنامه وی می درخشد.
این شاعر کودک و نوجوان تاکید کرد: قیصر امین پور عمده فعالیت خود را طی سال ها بر سرودن شعر متمرکز کرد اما در سال های پایانی عمر به سلسله کارهای تحقیقی در ادبیات نیز پرداخت که کتاب آخر او یعنی "شعر و کودکی" (شامل مطالبی جامع درباره سیر تکوینی شعر) گواه درخشش وی در این حوزه نیز هست.
نظر شما